Czy jest wśród nas ktoś, kto nie kocha pizzy? Chyba trudno szukać takiej osoby. Ja osobiście nikogo takiego nie znam, i choć gusta bywają różne, to wciąż na rynku otwierają się nowe pizzerie lub restauracje, które w swoim menu oferują także pizzę. Jednym słowem, pizzy nigdy dość!
Jeszcze kilka lat temu dosłownym hitem było odpowiednio puszyste ciasto, na tyle grube, by utrzymać ciężar jak największej ilości dodatków. Oczywiście w dalszym ciągu istnieje podaż na taki rodzaj „placka”. Tutaj nie ma co dyskutować. Co druga pizzeria posiada w sprzedaży „najlepszą pizzę w mieście”, której wierni fani zawsze będą bronić. Dlatego dzisiaj postanowiłam Wam przybliżyć kilka faktów o pizzy typowo włoskiej. Wbrew temu, co większości z nas się wydaje, nie ma jednego przepisu na „udane ciasto”, ale jedno jest pewne – dobry produkt to podstawa!
Zacznę od tego, że za pierwsze ważne wydarzenie w powstaniu pizzy uważa się wynalezienie pieca przez starożytnych Egipcjan. W XVIII wieku zaczęto wypiekać „ciasta” chlebowe, przyprawiane smalcem, czosnkiem oraz serem, które przypominały współczesną pizzę. Kolejnym krokiem było sprowadzenie pomidorów do Europy przez Hiszpanów. Jednak najważniejszym momentem w historii tego dania był rok 1889 – przyjazd królowej Małgorzaty Sabaudzkiej (z wł. Margherity) do Neapolu. Z tej okazji zlecono upieczenie pizzy dwóm najlepszym specjalistom w tej dziedzinie. Upiekli oni trzy rodzaje pizzy. Jeden z nich wyjątkowo przypadł królowej do gustu. Była to pizza w symbolicznych barwach Włoch – zielono-biało-czerwona, złożona ze świeżej bazyli, mozzarelli i pomidorów. Na cześć królowej nazwaną ją „margerita„. Później włoscy imigranci rozpowszechnili ją w Stanach. I tak to włoskie danie stało się popularne na całym świecie.
Zatem…
Tradycyjna pizza włoska wywodzi się z Neapolu (pizza napoletana). Jest bardzo cienka, ma około 3 mm grubości i składa się z maksymalnie 3-4 składników. Jej sekretem są lokalne składniki: pomidory San Marzano rosnące na polach wulkanicznych na południe od Wezuwiusza i ser mozzarella z mleka bawolic (Mozzarella Di Bufala), wypasanych na bagnach Kampanii i Lazio. Pozostałymi składnikami są mąka typu 0 lub 00, drożdże piwne, woda, sól i oliwa z oliwek. Bardzo istotną rzeczą, przy przygotowywaniu pizzy, jest piec chlebowy opalany drewnem. Pizzę wypieka się w optymalnej temperaturze 485 stopni Celcjusza przez 60-90 sekund. Dopuszczalne jest, by brzegi miały 1-2 cm grubości, a środek 0,4 cm. Ważne, by ciasto było chrupiące, a w środku kruche i aromatyczne.
Prócz margerity, inną, tradycyjną pizzą z Neapolu jest pizza capricciosa z serem mozzarella, gotowaną lub pieczoną szynką, pieczarkami, karczochami i pomidorami oraz pizza marinara z czosnkiem, oregano, oliwą i pomidorami (wbrew nazwie, nie ma nic wspólnego z morzem i żeglarstwem).
Całkowicie inną odmianą pizzy, jest pizza rzymska (pizza romana). To właśnie ona jest w naszym kraju uwielbiana i utożsamiana z typową pizzą włoską. Ma ona nieco grubsze i bardziej chrupiące ciasto. Wystarczająco sztywne, by móc trzymać ją w ręku. Najpopularniejszymi dodatkami pizzy romana jest jedna z najlepszych odmian szynki na świecie – szynka parmeńska, która wraz z rucolą i pomidorami koktajlowymi tworzy istny klasyk.
Pozostała jeszcze mniej znana pizza siciliana, wywodząca się z Sycylii, w naszym kraju bardzo rzadko spotykana. Przede wszystkim charakteryzuje ją bardzo grube, wyrośnięte ciasto, zazwyczaj o prostokątnym kształcie, na pierwszy rzut oka przypominające focaccię. Najbardziej popularnymi dodatkami są zapiekane warzywa, karczochy lub mięso. Ciekawostką jest to, że sos pomidorowy znajduje się nad warstwą sera, a nie pod nią.
Inne odmiany pizzy to:
Pizza typu Lazio – charakteryzuje się grubym ciastem na około 1-2 cm,. Bardzo często jest przygotowywana w przydomowych kuchenkach oraz sprzedawana w kawałkach na wynos.
Pizza bianca – to pizza, której podstawą zamiast sosu pomidorowego jest biały sos, najczęściej na bazie mleka. Jednakże zamawiając pizza bianca w Rzymie otrzymacie zapieczony chleb z dodatkiem oliwy z oliwek, soli i rozmarynu.
CIEKAWOSTKI:
– by uzyskać produkt całkowicie wierny oryginalnemu przepisowi, ciasto powinno rosnąć przez około 24 godziny (w lodówce). Dzięki temu będzie lekkie i pulchne, pozwoli też na pełną degustację naturalnej oliwy z oliwek, która jest jednym z podstawowych składników tego rodzaju pizzy. Długi czas wyrastania ciasta powoduje, że drożdże całkowicie zakończyły proces fermentacji, co gwarantuje, że pizza, ze wszystkimi naturalnymi składnikami, będzie pyszna i lekkostrawna;
– najstarszą pizzerią w Neapolu, otwartą od 1738 roku po dziś dzień jest L’ANTICA PIZZERIA PORT’ALBA;
– 9 lutego to międzynarodowy Dzień Pizzy.